örselenmiþ aþklarýn kurþuna dizildiði acýlý bir çýðlýk mýyým satýr aralarýnda yüreðim acýdýkça ruhumda kirlendi görenlerden kopya alan körler birbirine benzeyen sözler ediyor
bu nasýl küf, bu kaçýncý kördüðüm aðzý ile seviþen koynumdaki ihtimal her gülün ziyaný bu harabe kim üstüm açýk kaldý yaðmur alan bir bozkýr
halbuki damlaydým saçaklara sýðýnan serçe kuþu teselliydim belki tanrý yalnýz býraksada nedenini sormayý hiç düþünmemiþtim
gündelikçi hüzün mü baþ edilmez yalnýzlýklar vurgun yemiþ gençliðim geçer penceremden boþ çýðliklardýr koridorlarda yankýlanan uca daðlarýn karanlýk sularý akar içime týrnaklarýmý kemiriyorum tedirginlikle kim önceden bile bilir ki tükenip gideceðini
bir þeyler var anýmsadýðým hoþ günlerin edasýyla duygularým el veriyor kuru bir yaprak düþüyor
aslýnda usulca bir çocuk aðlýyor
Hasan TAÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN UĞUR TAŞÇI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.