DUY DELİ GÖNÜL
Gecenin baðrýnda gözlerim açýk
Yürüyüþe geçtim duy deli gönül.
Yolculuk güzele durma sen de çýk
Ben baharý seçtim duy deli gönül.
Yaza da, kýþa da deðilim dargýn
Bekledim bu günü dünlerde her gün
Olmaný istemem gurbette sürgün
Ben sýlaya uçtum duy deli gönül.
Bu yýl bir baþka yýl, gün bir baþka gün
Çýk toprak altýndan yeryüzüne sün
Boyunla, bosunla çiçek aç görün
Gözlerimi açtým duy deli gönül.
Adýmlar ileri, ileri gitsin
Yakýnlaþsýn uzak mesafe bitsin
Kalplerde kin, nefret, düþmanlýk batsýn
Karanlýktan kaçtým duy deli gönül.
CEYHUNÝ der; yola çýktým yürürüm
Bu yoldan dönemem belki ölürüm
Seni de sýlaya çekip sürürüm
Bengisudan içtim duy deli gönül.
02.01.2009
CEYHUNÝ
(Mustafa AVCU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.