yeni yýlýn ikinci günü, iki ocak cuma... hava tam bir kýþ ayazý, geceden kalma istiklal caddesi ýþýk ýþýk, kadýnýn yüreði ise kömür karasý...
yürüdü yavaþ yavaþ,sicim gibi yaðan yaðmur altýnda sýðýndý SENT ANTUAN ’ a her zaman olduðu gibi bir deste mum alýp, ilkini oðlu için yaktý, O’nu geri istedi Tanrý ’ dan, .’ duy sesimi ’ dedi, ’ duy artýk,çok özledim gücüm kalmadý dayanmaya ’, ikincisini ise sevgi adýna, tüm insanlýða, sonra diðerlerini yaktý birer birer, isim isim saðlýk diledi,can bildiklerine, son kalan kendisindi,, baktý elindeki kaðýtlara, biraz önce duyduðu dr’ un sesi, çýnladý kulaklarýnda ’’sonuç kanser tanýsý’’, düðümlendi boðazýnda kelimeler titredi anýlar mum alevlerinde, yavaþça tutuþturdu kalan son mumu da, ne kadar yanardý bilinmez, bir ömür gibi, belki çok uzun, belki de çok kýsa...
yeni yýlýn ikinci günü bu gün, iki ocak cuma yeni yýl yeni umutlarla gelir demiþlerdi hep... ................................................................oysa! 02.01.2009 kýzýltoprak
Nursen Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nursen ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.