YORGUN KALP

Tek kiþilik bir oyun, sahne yalan, söz yalan
Buðulanmýþ düþlerde masum bakan yüz yalan
Perdenin gerisinde yorgun bir kalptir kalan
Mevsimlerin ardýnda bahar yalan, güz yalan.

Hani nerde hakikat? Hayatýn sýrrý nerde?
Tüm öfkelere inat, aþkýn hatýrý nerde?
Gönül tahtý kýrýlýp sevda yere düþerde
Senaryo sona erer, kapanýr bir gün perde.

Aþk; dudakta bir hece, aþk, bilinmez bilmece
Sevmesini bilene aydýnlanýr her gece
Bedenleri okþayan yaðmurdur ince ince
Hiç yüreði yakar mý? Aþk gerçekten sevince

Sevmek zor gönül iþi, katlanmalý her kiþi
Gerekirse yakmalý, sönüp giden ateþi
Bakýþýnda hissedip gönül gözünde eþi
Gecelerden sökmeli gizli kalmýþ güneþi

Sensiz geceler haram, yýldýzlarsa yabancý
Yokluðunda anýlar kalbimde büyük acý
Ne sen yorgun bir yolcu, ne ben payidar hancý
Yollar sona erse de dinmeyecek bu sancý

Þimdi yorgun kalbimin en büyük sevdasý sen
Kýrgýn gönül bahçemin gülü sen, goncasý sen
Sensiz kalan hayalin acýsýný bir bilsen
Þimdi sessiz çýðlýðýn ayrýlýk vedasý sen

Þimdi mahrem kalbimin en son elvedasý sen…

EMÝN ZEYBEK - BURSA

Sosyal Medyada Paylaşın: