Kapanýrken ömrümüzdeki son perde,
Düþünürüm içimdeki çocuk nerde?
Bir buruk tebessüm kalýr o hatýradan,
Arar dururum onu yitirdiðim yerde.
Kulaðýmdadýr hala o þen kahkaha,
Rüyalarým ermedi daha sabaha,
En masum haliyle yalvaran,Allah’a,
O aydýnlýk yürekli,o çocuk nerde?
Hangi rüzgar götürdü kuyruklu uçurtmamý?
Kim sakladý mor beyaz çizgili topacýmý?
Artýk annem de yok kim paylaþýr acýmý?
Gözleri öksüz bakan o çocuk nerde?
Kýsacýkmýþ meðer ömrün altýn yýllarý,
Kuruyup da kalýrmýþ körpe dallarý,
Þimdi dikenler sarmýþ geçtiðim yollarý,
Sessizce kaybolan o çocuk nerde?
Cevat Aras
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.