Rakımın Zehre dönüştüğü an...

Nedenbu kadar sevdirdin kendini bana, neden girdin hayatýma, belkide benimde hatamdý, sende bir farklýlýk yoktu, deðiþen bendim belkide hayatýmaseni katan benimdin...
Þimdisen herþeyden habersiz rutin iþlerini yapmakla meþgulsun,sevdiklerinledevam ediyorsundur hayatýn akýþýna, bense bir yaný eksik kalmýþgibiyim...
Üzülmenin hergün bir beklenti içinde olmanýn bir faydasý yokmuþ meðer, sadece acý vermekten baþka...
Þimdisana dair seni hatýrlatacak ne varsa silmeye baþladým hayatýmdan,biliyorum piþman olurum ama su anki ruh halimle herseyi unutmak istiyorum...

Ortada bir “ama” varsa; ondan önce söylenen herþey boþtur, unut gitsin
onsuzlukta olmak seninle.. ölmeyi beklemek nefesin nefesimde..
Seninle olmak bugünlerde ve yarýnlarda.. senin olmadýðýn dünler yaþanmadý ki hiç..

Ölmeye razý olanlarýz biz yasaklý ve imkansýz bir aþkýn gölgesinde..
Sessizliðin içinde çocuk gibi aðlarken sensizliðe yinede seni anmak ya da daha çok batmak yalnýzlýðýn derinlerine.
Ýsyanlarýmýz gök gürültüsüyle birlikte saðanak saðanak yaðýyor bu kentin üzerine.

- “Vücudunda benim býraktýðým izler olmalýydý”
- “Olmalýydý...ama yok iþte olmuyor, olamýyoorr..”

isyan tadýnda yalnýzlýðýn koynunda.. simsiyah gecelere dayarken baþýmý..

- “yasaklým en imkansýzým olsan da seninle olmak senin varlýðýný bilmek bile yetiyor bana... seni sensiz sevmeyi öðrendim ben..”

- “Öðrenme sakýn.. Beni benimle de sev. Yokluðuma alýþma.”

Ýmkansýzlýðýn en imkan sýnýrýna ulaþmak seninle.. gözlerimden akan yaþlara inat.. yokluðun ölümün diðer adý..

seni seviyorum dediðim her an titresin yeryüzü , týpký kalbim gibi ... týpký kalbin gibi
artýk benim olan , bendeki senin kalbin gibi...
çocuk yüreðim kabullendi seni tüm sevecenliðinle. seviyorum seni demek için burdayým kalbindeyim, ruhundayým. seni seviyorum..

Canýna can olmayý seviyorum.
seni seviyorum diyebilmek için geldim bu dünyaya... seni seviyorum

Bitmiyor ki isyanlar.. bitmiyor ki imkansýzlýklar..

Hiçbir ten sen gibi kokmuyor. Hiç bir ses sen gibi huzur vermiyor.

Bu vücut gün doðumuna dek sadece seninle yanmalýydý..
bu kopasý baþým sadece senin göðsünde yatmalýydý..
ama yok iþte yookk..olmuyoorr olamýyoorr

hesabýný kimden sormalýyýz. Kendimizden mi.. birbirimizden mi.. hayattan mý..

kendi seçimimizdi bu, bile bile girdik bu yola. Acýya razý olduk. Yangýnlara bile bile attýk kendimizi.. Yanmayý seçtik.
Ay çekiliyor yavaþ yavaþ... gözlerim aðarlaþýyor, evimde sessizlik, beynimde düþünceler...güzel hayaller, kabuslar birbirine karýþýyor. Varlýðýný düþünmek gülümsetiyor, yokluðun rakýmý zerre dönüþtürüyor.
birbirimiz için yanmak yazýlmýþ bize gece gözlüm..
yazgýmýzý yaþayacaðýz seninle...
Baþka çare yok..
Sosyal Medyada Paylaşın: