Gül Döktü Yaprağını Canım Dibine Düştü
Geldi hazan mevsimi tutmaz elim ayaðým
Gül döktü yapraðýný caným dibine düþtü
Kardan beyaz saçlarým savruldu dört bir yana
Gül döktü yapraðýný caným dibine düþtü
Beklerken yollarýný zamana akýp gittim
Od düþtü þirin cana canýmý yakýp gittim
Dünya penceresinden bir kere bakýp gittim
Gül döktü yapraðýný caným dibine düþtü
Bu can gelmez bir daha bu anlamsýz dünyaya
Aþk atýnda koþarken peþinden koþtum yaya
Yoruldum yorgun düþtüm günlerimi kim saya
Gül döktü yapraðýný caným dibine düþtü
Yýllarým akýp gitti aklým baþta kalmadý
Akþam yazdým yazgýmý sabahýmda olmadý
Yüreðim kilitlendi sevdasýný almadý
Gül döktü yapraðýný caným dibine düþtü
Yandýðýmý bilirim yanan bilir közünü
Keþke herkes söylese gerçeklerde sözünü
Dýþýmdan bakan bilmez bilse iþin özünü
Gül döktü yapraðýný caným dibine düþtü
Mürsel Adýgüzel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.