SESSİZİM !..

dört bir yanýmý sararken türlü belalar
kan kýrmýzýsý bayrak üþür
memleket baþkalarýna yurt olurken
deli sevdalý yürekler haykýrýr sadece
þer odaklar alabildiðince gülmece
incir aðacý dikilir onasýrlýk tarihe
kiþnemeyi unuttu yaðýz atlarým
Çankaya’da biten gül deðil, zakkum çiçeði
aðlaþýr çocuklar bir dilim ekmeðe
Üsküdar’dan atlar geçeli seneler oldu
aðalýk düzeni yeni yetme veletlere kaldý...



’kimi boðazlasak’ der mafya magandalarý
þehir derdik, þimdi köþe, bucak pislik
mahallelerde kuþatýlmýþlýk
sokaklarda çift tabancalý herifler
açlýða ramak kalmýþ halkým kimsesizliklerde
hani baþýmýz dik yürüyecektik
sömürüye aman vermeden yumruklayacaktýk
nerede kaldý kavilleþtiðimiz zamanlar
ölüm gezerken sokaklarda korkusuzduk
bir paçavrayý yakardýk halkýmýzýn önünde
coþkumuz eksilmezdi her yeni doðan güne
karanfiller yeþertirdik taze yüreklerde ...



bir köþeye çekilmiþ sessizim haksýzlýklara
emperyalist kemikçileri ortalýkta
yangýn yeri Ata’mýn þehri Ankara’mýz
satýlmýþlýklar, ruhsuzlar baþ tacý edilirken
lime lime parçalanýr yurdum sesim çýkmaz
vefasýzlýklara küskün yüreðim kanar
halsiz, yarýnlara ýþýðým sönük beklerim çaresiz
bittim, öleceðim aylarý sayýklarým
bir ses verin, omuz olun dirileyim yeniden
bahar tazeliðinde zindeleþeyimde
kahhar tokadým þaklasýn hayasýzlarýn suratýnda
ne patagonyalýsý, nede zakkum çiçeklisi
pay-ý taht olsunlar memleketimizde !..


Zafer Direniþ
...




Sosyal Medyada Paylaşın: