İSTERSEN SEVME BENİ
Ýstersen, beni severek,
Kirletme yüreðini
Býrak temiz kalsýn ellerin,
Tutma ellerimi…
Benim yalnýzlýðým bulaþýcýdýr,
Sana korkunç gelebilir.
En güzel hediyem aðlayan güllerdir,
Gülen güller bana yabancýdýr.
Ýstersen senle bir anlaþma yapalým
Sen bana unutmasýný öðret,
Bende sana yalnýzlýðý öðreteyim.
Hem benim dudaklarým kuraktýr
Öpersen dudaðýný susuz býrakýr.
Umutsuzluk saltanatýmdýr,
Çaresizlik tahtým.
Tuttuðum her dal kýrýlýr benim
Kokladýðým çiçekler solmaya mahkûmdur.
Nehirler avuçlarýmda kurur
Berrak olsa da gözlerim,
Ölümün soðuk rengidir.
Sonunda piþman olacaksan sevme beni
Ama yinede sen bilirsin!
Gençliðim fildiþi kulelerinde geçtiði için;
Yalnýzlýðýn koynunda büyümüþüm.
Aþka uzak kalsam da,
Aþka yabancý biri deðilim
Aldanma yýldýzlarýmýn,
Gece yarýsý parladýðýna
Daha bakmadan kayan yýldýzlardýr eserim
Siyah bir yýldýza benzeyen gözlerinle
Gözlerime baktýðýnda,
Eðer kendini görüyorsan sev beni
Çünkü seni çok seviyorum
2005
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.