BİR SEN VARDI KAÇTIKÇA KOVALAYAN BENİ

Bir zamanlar bir evim vardý benimde
Çocuklarýn neþe çýðlýklarý arasýnda sokaða
Sýcak aþýn kokusu vururdu tüten bacasýnda
Bir gün karalanet vurup aþk acýsý sardýðýnda
Uzaklara kaçtým Çok uzaklara
Herþeyi gömdüm birbir yüreðimin en ücrasýna
kulaklarýmý gözlerimi hisselerimi kapattým ona
deðerlerime tüm hatýralara
Uykulara küstüm yýllarca
rüyalarda gelmesin diye
bir hayat oldu yaþanan Göçebe
Hep sakladým vedalarý sessizliðe
Gece yarýlarýnda saatler onikiyi vurduðunda
býraktým elvedalarýmý karanlýða
kaçtýkça kovalayan bir sevda
kaçtýkça kovalayan bir ben
Gölgemin içinde saklanan
her daim valizimde damlayan kan damlasý
Sessiz vadalarda kalan yürek yakarýþlarý
bendini yýkmaya çalýþan bir ýrmak Gözlerimde
içinde boðulan sen ben hayat
saklarým ýrmaðýmý yaðmur damlalarýna
salýverdiðimde onlara karýþýp bir daha gelmiyesin diye

Sosyal Medyada Paylaşın: