gece inmiþti yeryüzüne karanlýðý düþmüþtü yýldýzlar uzaltmýþtý elime dalmýþtým yine düþlere.
battýkça batýyordum dibe ucundan tutup da býrakamamýþtým hayallerimi bir köþeye sahte yapma iþler kalmýþtý elde insanýn kestirme yolu yok hidayete.
çýkmazlar var önümde zaman oyun oynuyordu ansýzýn gelirdi ecel sevap satar diye kandýrýrlar þeytan cehennemde.
beþ para etmezdi bu dünya hayat yoktu ölü gibi yaþýyordum zaten kaldý mý ölümden korku? býrak da can kopsun bedenden meslek sýrrýný öðrenmeli þu azrailden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
derinlerdeki_çığlık57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.