HAKLI KÜFÜR

Baþýmda gezdirdiðim iyi niyet tacýna
Ýþine gelmeyince ’sarýk’ diyenlerin ben...
Husûmet hamurunu serip vicdan sacýna,
Piþmeyince mayaya ’çürük’ diyenlerin ben...

Elbiseden pay biçer lavuða bak lavuða!
Yalakalaðý birtek kürke, dona, kavuða.
Beþinci kuluçkaya yatan eke tavuða
Utanmadan çýkýp ta ’ferik’ diyenlerin ben...

Bakkal O’dur, berber o!.. Çizemezsin pozunu.
Manav olur ansýzýn. Çözemezsin hýzýný.
’Aðzým ekþidi’ diye buruþturup yüzünü
Ekmek ayvalarýna ’ erik’ diyenlerin ben...

Cahil cühelâlarý sürükleyip peþine,
’Ýnsan sarrafýyým ben’ diyor meçhul iþine.
Bir yaþýnda sabinin kaþýnan ön diþine
Bahane bulmak için ’çürük’ diyenlerin ben...

Merteðini yok sayar, çapak döker gözüme
Kendisi havlar amma, kusur bulur sözüme
Þerbetinden çatlayan, koca salkým üzüme;
Baktý yetiþemiyor; ’Koruk’ diyenlerin ben...

Görgüyü boncuk boncuk dizip te kolye gibi,
Sabrýma sürtünüyor bozulmuþ bilye gibi.
Kendisini nimetten sayýp fasulye gibi,
Üstelik çeþidine ’sýrýk’ diyenlerin ben...

Uðraþ, emek, sanatý çýkar için yok sayýp,
Yüz kýlýf uydururlar. Lâkin minare kayýp!
Koca Kemal Sunal’ý montajlayýp, boyayýp;
’Yemin Billâh bu Fatma Girik’ diyenlerin ben...




Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: