BATIYOR MEMLEKET.

Hüzün çöker içine, akþamla yavaþ yavaþ.
Beyler eve dönüyor, bitmiþtir iþte uðraþ.
Evde de huzur yoksa, hanýmla baþlar savaþ.
Çoluk çocuk gürültü, uðraþ kardeþim uðraþ.

Bu gün ay baþý idi, maaþ yeni alýndý.
Eve gelirken yolda, yarýsý daðýtýldý.
Verilecek çok yer var, cepte para kalmadý.
Yetmeyen bu maaþla, sürer gider bu telaþ.

Kýþ geldi kömür odun, yahut doðal gaz ise.
Yazlýk ayakkabýlar, eski takým elbise.
Ýpin ucu koparsa, atacaklar hapise.
Yaþamak çok zorlaþtý, zorluk bitmez arkadaþ.

Bereket kirasý yok, babadan kalma yeri.
Beþ nüfuslu aile, büyük boðaz her biri.
Elektrik, telefon, daha pek çok gideri.
Yetiþmiyor ne yapsýn, bitmez kavgayla uðraþ.

Otuz dört yýllýk memur, emeklide olmuyor.
Emekli olanlarýn, parasý da yetmiyor.
Ýþsiz çocuklarýna, bir iþte bulamýyor.
Ne para var ne de pul, yoklukla durmaz savaþ.

Kader mi bu kýsmet mi, iþte milletin hali.
Ýþçi, memur, emekli, nasýl geçinir sahi.
Ýþte böyle vatandaþ, her biri birer dahi.
Çoktur halinden memnun, inanmazsan bir dolaþ.

Yalan yazmaz kalemim, her yer cehennem narý.
Oy avcýsý siyasi, yapar seçime çaðrý.
Kömür erzak daðýtýp, alýyorlar oylarý.
Batýyor bu memleket, batýyor yavaþ yavaþ.

Türkmendaðlý çekinme, yaz bütün haksýzlýðý.
Hangi taþý kaldýrsan, bunlarýn yolsuzluðu.
Gözünü aç kardeþim, temizle soysuzluðu.
Batmasýn memleketim, kurtulsun bu vatandaþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: