Hüzünler sardý yine yüreðimi.. Bu sefer aðlamýcam ama...gözyaþlarýmla akmayacaklar... içime hapsedeceðim..,, ve belkide hiçbir zaman göstermeyeceðim.. korkuyorum artýk... beklemektende yoruldum.. her defasýnda yýkýlan umudlarýmý onarmaktan.. her yüzde seni aramaktan.. gelmeyeceðini bile bile beklemekten yoruldum!...
Halbuki ne hayallerim vardý.. sen varken hiç akmyacaktý gözümyaþý.. kimse üzemicekti bu çocuk yüreðimi.. ama gel gör ki sensizim... ve belkide hiçbirzaman bir SENim olmayacak!..
Boðazýma düðümleniyor sözler.. susuyorum... dalýyor gözlerim yine zamansýz konuþamýyorum.. söz verdiðim gibi hayaline (bu sefer) Aðlamýyorum!...
12.29.2008
-ve yine beklenen’e ve belkide hiç gelmeyecek olana ithafen..-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edibe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.