MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
YALNIZLIĞIN SESİ
nur49

YALNIZLIĞIN SESİ


Issýz loþ sokakta akarken zaman
Saçaklara yaðmurlar çiseledi.
Hazan bahçesinde artýk duyulan,
Uzaklaþan eski ayak sesleri...

Nerde o panjurlu güzel evimiz?
Ahþap sedir, tahta masa baþýnda
Yediðimiz sýcak böreklerimiz,
Toplanýp bahçede çardak altýnda.

Uzanýr gibi babamýn elleri,
Sevdasýnýn biri udu, biri de annem.
Dalar uzaklara, vurup telleri,
Çalardý udunu, gözlerinde nem...

Halâ kulaðýmda çýnlýyor gibi
Vuruþu kapýda pirinç tokmaðýn.
Eski fotoðraflar aðlýyor gibi
Çivit mavisinde mahzun odanýn.

Yalnýzlýðýn sesi yaðdý geceye,
Tozlu köþelerde eski þarkýlar.
Ürperdi gözyaþý, düþtü heceye,
Kanayan yürekte eski anýlar...

Hâlenur Kor

28 Eylül 2001 – Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın:


nur49 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

BİR ÇİFT GÜVERCİN MİSÂLİ DOĞRULUK GİBİ YOKTUR BİR ÇİFT GÜVERCİN MİSALİ BİR ÇİFT GÜVERCİN MİSÂLİ PAPATYALI, MİNELİ KIR ÇİÇEKLERİ... YALNIZLIĞIN SESİ... KİMSESİZLER... KİMSESİZLER İSTANBUL AĞLARKEN, İSTANBUL GÜLERKEN SEVGİLİ MAVİŞ'İM NİMET AY'A (akrostiş şiir)