ELVEDA

Yelkovana sýmsýký sarýlmýþtým,
Düþmemek için hayattan…
Akrep ansýzýn soktu beni,
Baþým dönüyor zehirinden.

Yalnýzlýðýmý yýldýzlara asmýþtým,
Gece kurutsun diye gözyaþlarýmý.
Mehtabý sen saymýþtým,
Hesaba katmadan kara bulutlarý.

Yüreðimden bir güneþ kaydý.
Akrep, yelkovandan ayrýldý.
Gece gündüze gem taktý.
Dört yana salýndý, dört nala yazlýklýk…

Sana vermek için, Sakladým bu sýrrý.
Bozuldu pamuk ipliðinin týlýsýmý.
Ýçimde ne varsa, birer ikiþer kopup daðýldý.
Anlayamadýysan hala, gayrý nafile uðraþma…

Çýkar aklýndan, bana ait ne varsa.
Savur gitsin küllerimi, her yana.
Tam ölümün yaþama deðdiði noktada.
Son bir kez el salla bana, ELVEDA.

Sosyal Medyada Paylaşın: