BERİA II

sevdayý saklayarak mýsralarýna
bir þiir çýkarýp unutulmuþ anýlardan
seslendin bana…
geride koyup, yaþanmýþ tüm acýlarý
boynum bükük geldim huzuruna…
yarým býrakýp yalnýzlýða yazdýðým türküyü
yalnýz koyup duvarda sazýmý
sensizliði anlatmak için sana
boynum bükük geldim huzuruna..
çevirme beni
býrakma bu acýnýn koynuna…

ben bu þiiri bitiremiyorum
mýsra mýsra bir alev gibi dolanýr dilimde
ben bu þiiri bitiremiyorum
hece hece bir mahpustur düþüyorum

nasýl bir sancýdýr ki, yokluðun
çöker de içime beria…
önce bir deniz kabarýr yüreðimde
sonra tükenir yolum
sensizliðin baþladýðý yerde
bir fýrtýnaya tutulurum
yelkensiz küreksiz…
çaresiz ….

yoruldum
þiirlere seni sýðdýrmaya çalýþmanýn utancýndan…
yoruldum bu þiiri bitirmeye çalýþmaktan..
bir anlasan düþecek çið tanesi yapraktan
bir anlasan düþecek can damarýndan
…


uykular bölünmemeliydi beria
sensizliðine alýþmýþken bu yürek…
çýkmamalýydý gecenin þiiri karanlýðýndan…
þairler hicap eder þairliðinden
türküler susar adýný söylediðimde
sessizlik anlatýr ancak…
sen orda kayýtsýzca gülümsüyor gibisin
ben burada bu þiire tutsak…
af diliyorum…


nasýl bir sýzýdýr ki hasretin
sýzar da içime beria
kanatýr sensiz yanlarýmý
kaybolurum sensizlik dehlizlerinde
kaybolurum yitirdiðim benliðimde
bir fýrtýnaya tutulurum
yelkensiz… küreksiz…
çaresiz

þimdi her þiir gözlerin oluyor
adýn yazýldýðýnda tükeniyor kalem
tükeniyor kaðýt
saçlarýnda yine yýldýzlar
bakýþlarýn yine umursamaz
ben bu þiiri bitiremiyorum…
BENÝ HANGÝ ÞÝÝR EDER AZAD…

nasýl bir depremdir ki sarsar da benliðimi
kaybolurum sen çýkmazlarýnda bu þiirin
ben beni bulamam bu aþkýn ummanlarýnda
bir fýrtýnaya tutulurum
yelkensiz … küreksiz…
çaresiz…


kahrýný çekiyorum yazamadýðým þiirlerin
yorgun bir þairim zamansýz ve mekansýz
sabahsýz bir geceye doðru yol alýyor gibiyim
karanlýk lime lime yutuyor beni
önümde yazamadýðým þiirlerin hesabý
ardýmda hece hece býraktýðým bu þiir


þimdi… nasýl bitiririm bu þiiri
hangi satýra sýðdýrýr adýný
hangi sözle anlatýrým bu sevdayý
kalemsiz bir þair gibi nasýl yaþarým….

fýrtýna dindi kalbim kýrýk dökük beria
ben bu þiiri bitiremedim
sen orda umursamaz bakýþlarýnla duruyorsun

varsýn olsun…
bu þiir de böyle yarým kalsýn

FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın: