benim yollarım

nurtepe güzeltepe arasýnda bir köprüdür yüregim
baþlar çýglýkarým denzine ulaþýncaya dek
yanan bir çýradýr bedenim öfkesini dindermedigim
koþturur durur nurtepe sokaklarýndan kagýthane yokuþalarýna
kimi zamn cocuk gibi neþeyle kimi zamn öfkeyle
yol arkadaþý aranmaz bilirim burda
boþluga uzanan eller boþ konmaz bilirim
herkes dostur burda ayný yolun yolcusudur
bir yaz akþamý duyulur hafif bir devrim türküsü
tavlada atýlan zar seslerine karýþýr coguzamn
kimi cekilsede bir köþeye okumaya
ara sýra takýlýr gözleri nurtepenin yollarýna
bazen dalarsýn devriminin hülyasýna
daglara kadar uzanýr gözlerin
sonra bir türkü tutdurursun cayýnýn yanýna
nurtepe güzeltpe arasýnda bir köprüdür yüregim
baþlar cýglýklarým rüzgarýna kavuncaya dek
bazen sýcak bir tebssümdür eve döndügünde akla kalan
cogu zamn da bir bir yanýk özlemdir içinde yanýp kor olan
burdan gitmek zordur bilirim
zor olsada bu bildgim gidenin de bir yaný burdadýr eminim
bazen cýglýklarýn sesi yankýlanýr dört bir tarafda
avazýn cýktýgý kadar bagýrýrsýn bu sokaklarda
herkes alýþmýþ buna ya bir þiir gibi gelir dile getirdigin
akþam olur yine nurtepe sokaklarýnda
bir nargile kokusu kaplar ortalýgý sýcak bir cayýn yanýnda
birazda huzur katýlýr içine þeker niyetine
sonra baþlar bir demli sohbet
ben yine koþturum nurtepe yollarýndan kagýthane yokuþlarýna
bi yandan koþarken bazen yagmura tutulur gözlerim
sonra sýcak bir elin mavi bulutlarýyla silinir gözlerim
sonra gökyüzünden tek bir yýldýz yakalnýr
takýlýr anlýmýn üstüne oradanda kayar gider yüregime
derin bir maviye nefes cekilir
bir el iner omzun üstüne
fýsýldar kulagýna cogu zaman ben burdayým die
hissedersin o engin güveni dayarsýn sýrtýný yoldaþýna
kapatýrsýn gözlerini bir derin nefes cekersin huzura
sonra baslar yine koþturmaca
nurtepe güzeltepe arasýnda uzanan bir köprüdür yüregim


seyduna rüzgarý...

Batmayan güneþ...
Sosyal Medyada Paylaşın: