BAMBAŞKA

Açmaz mý meraklý bir gül hiçbir bedende kývrýlarak
Çoðu bilmiyor galiba uzak bir adaya neden gidilir
Gardiyan gezdirir belki gemisinde bilmeyerek

Baþlamaz mý gözlerinde harý yükselen bir ateþle
Dünyanýn ruhuna demirleyerek gemisini, bir nefeste
Güneþ, ay, yýldýzlar…..Gökyüzüne sonsuz selamlar

BAMBAÞKA ! Aradýðým ya da çýkmaz sokaklarda
Levhalarda silinen gülüþü ile çocukluðum
Sýkýþan boðulan . El salladýkça uzaklaþan bir siluet

Kýrýlgan yeþilliðiyle buðulu camlar ardýnda, masum
Filizlenen çiçeði ile dünyayý sarmalýyor direngen
Yeni denemeler, yeni dokunuþlarla güçleniyor

Köprüler kuruyor iþte o dokunuþlardan, durmuyor
Ýçindeyim hep kýyýsýndan seyredilen hayatýn, sessiz
Duyuyorum ezgisini en erken sabahta, BAMBAÞKA!


Sosyal Medyada Paylaşın: