O sabah da her gün olduðu gibi ekmek kuyruðuna girdi,
Amacý muhtemelen bir yerine daha fazla ekmek alabilmekti,
Kendisi gibi baþkalarý da ayný fýrsattan yararlanabilecekti,
Uzun bir kuyruk vardý ve aralarýndaki herkes sabýrla bekliyordu…
Ayakta beklerken birden içi sýkýldý, beklemekten yoruldu,
Gözleri oturacak bir yer aradý ama sadece bastýðý yer vardý,
Oraya kadar çökmek fazla yorucu gözüktü, az daha bekledi,
Az sonra gücü yetmedi, bütün vücuduyla birlikte yere serildi…
Ülkemiz böyle bir dönemden geçti, bu yokluðu herkes yaþadý,
O zamanlar kuyrukta olmak bize göre normal bir geliþmeydi,
Biz o yokluk dönemleri geçti, tarihe karýþtý diye seviniyorken,
Anlaþýlan birileri için yokluk ve yoksulluk hala devam ediyordu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.