Ömür yetmedi

Düþtüðüm yollar çileli uzun
Gitmiyor aklýmdan bir türlü hüzün
Huzuru arayan gönlümde sýzý
Bitecek sandým da ömür yetmedi

Unuttum mazimde kalan o,aný
Alýp götürdü yýllar, rüzgâr misali
Býrak her þeyi bu dünya fani
Geride muhabbet kaldý mý hani?
Bakiyi bulmaya ömür yetmedi

Þu ömürde huzuru tatmadým
Kapalý gönül kapým, karanlýk çökmüþ
Esip geçen rahmeti göremez olmuþ
Gelecek muallâkta sonrasýný bilemem
Karanlýðý silmeye ömür yetmedi.

Yokuþlar çýktým dizler yorgun
Bahçeme diktiðin güller hep solgun
Her açan bahar olsa da solgun
Alýp koklamaya ömür yetmedi
21 Eyl. 08 _ 01 40

Murat TORGAY
Sosyal Medyada Paylaşın: