Ölüm kusan gözlerini Zavallý gözlerime dikti Çürüyen bedenimi þöyle bir süzdü Periþan halime kahkahalarla güldü
Kulaðýma eðilip gürledi Sen yaþayan ölüsün zaten dedi Kan damlýyan ecel mýzraðýný Kýpkýrmýzý bulutlara fýrlattý Beni kaderimle baþbaþa býrakýp Sevenlerin canýný almaya gitti
Bin defa biliyorum vefasýz olaný seçtim Asýrlardýr kurumuþ göz pýnarlarýma Ellerimi açarak isyanlar ettim Durma yaðdýr yagmurlarýný yanaðýma Islat beni saçýmdan týrnaðýma
Yeter yeter artýk atma deli kalbim Tek suçum karþýlýksýz sevdim Cengiz damar.. Ey toprak olacak fani sevgili Hayata sana ve kadere Son defa son defa El salladým veda ettim. Cengiz Damar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ankara Kalesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.