Gözün arkada kalmasın!

Annem bilmelisin

Ve hüzünleþen gözlerinde arkanda kalmasýn

Umutlarýn ruhunla baharlaþsýn ve rahmetin membaýnda açsýn



Neslin arkandadýr

Hüzün sahifelerinde seni özlemle anmaktadýr

Hatýralarýn ne kadar saklý duvaklýdýr, bir gelin edasýyla aktýr



Neler geldi geçti

Her hatýran karelerle derlenerek nefeslenildi

Rahmet dilendi, kalbi hissediþlerle niyazlar edilerek af dilendi



Annemsin sen

Ve bir baðrý yanýk çilem olarak aziz nefessin

Saftýn, berraktýn, korkular girdabýnda yanýktýn ve hakký anardýn



Gariplere yuvaydýn

Masum nefesler için ihsanýný serdeden candýn

Sen yetim büyümüþ bir hicraný sevdanýn akseden pak nüshasýydýn



Aðlamak adýna farktýn

Suskunluk namýna sabýrla yoðrulan bir kanaattin

Ölümle asudeleþen niyazdýn, çilelerin dirliðinde ömrünü soldurandýn



Ne söyleyim bilirsin

Halimin fakirliðine sen bizzat þahit olan zahittin

Omuzlarýmý okþardýn, þefkatli ellerinle sývazlardýn ve þevk katardýn



Þimdi kelam yetersiz

Hasretle yâd eden kalbim halsiz ve gözlerim fersiz

Muvazenem kendi dirliðinde fevkalade ahenksiz ve kefilim çok sessiz



Ölüm dirliðinde hissiz

Nasihat sahifeleri renksiz ve ruhum ikliminde þevksiz

Hüzün duvarlarý, mizan anlamalarý, kabir yoklamalarý hicrani nefessiz



Annem topraðýnda

Toprak, kabrin darlýðýnda ve taþ duvarlar aralýðýnda

Merakým kendi sarhoþluðunda ve kalbim sancýlarýn yumaðýný sarmakta





Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: