Ölüm Bir Uçuk Mavide

çekilmiþ sulara hasret yýkýk köprüler yapyalnýz
bir uçuk maviye konmuþ göçebe kuþlar uykusuz
adý konmuþ bu yarýþta ölüm önde bir at baþý
almýþ baþýný akýyor uzaklara taþýn yaþý
ve sen o dedelerini özler iken uykularda
akar Fýrat
akar Dicle
akar gözyaþý
uykularda özlerken sen dedelerini ey çocuk
uçaklar gelir konarlar düþlerine bocuk bocuk
uzaktan gelir uçaklar benzerler göçmen kuþlara
ölümdür kanatlarýnda ölüm siyah koyu kara
kanatlarýnda ateþtir yakar bahçeyi, evi, baðý
kanatlý enkazdýr þimdi çocuðun o salýncaðý
pembe renkli emzik halâ diri diri dudaðýnda
mavi nazar boncuklarý nazar okurlar kolunda
uzakta dedelerine koþup kavuþuyor çocuk
gözlerinde baþlamadan biten bir þey donuk donuk
sen bilirsin uzaklarda bitmeyen nedir Necibe
"ana gibi yâr, Baðdat gibi diyar" bir hoþ efsane
altý ay yaz,altý ay kýþ bu âlemde ölüm hep var
þu uçuk maviye bari konmasa göçebe kuþlar...

Galip Sertel
Sosyal Medyada Paylaşın: