BEDEN MEZARI
Nasýl saklamýþsa sevgilim kendini,
Her yere daðýtmýþ bütün rengini.
Nerede o büyük tutku?
Nerede o büyük aþk?
Hiçbir þeye benzemez,
Hiç kimse dengi olmaz.
Bana ne kadar dost ne kadar deðil?
Nereden bileyim ne düþündüðünü.
Yine sarhoþuyum aklým kördüðüm,
Yürek yarasýndan caným acýyor.
Bana benden yakýn olduðu halde,
Gönlüm neden hala onu arýyor?
Ne zaman bitecek bu büyük hasret?
Aþkýmýn yüzünden aþkýna mazhar oldum,
Gönül dalýma kondu ona canýmý verdim,
Can gözümü açtý “caným sevgilim” dedim.
Dilimi lâl eyledi bakýþlarým kamaþtý,
Baþka söz söylemeye takatim kalmamýþtý.
Eridim bittim yok oldum sanki,
Hiçbir þey beni benden böylesi almamýþtý.
Utandým edebimden nasýl da büzülmüþüm,
Hicranýyla yanarken VUSLATINDA ölmüþüm
Nuru kefenim oldu zevk ile sardý beni
Beden mezarýma o nurla gömülmüþüm...
23-08-2008
Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.