bu þehirde beni en çok dilenciler birde pencereye susam býraktýðým kumrular sevdi sevenlerim ne ilginç deðil mi
gün oldu güneþ açlýðý mý vurunca bizim Arif’in marketinden cebimden þiir çýktý yoktu otuz kuruþum bir simit bile alamadým bir simidin þiiri ki çok uzundu hani üzülürsün diye yazamadým anne
þimdi gözaltýnda Demir köprü düþlerim bir hiç uðruna sorgulanmakta cep telefonumu da aldýlar kapsam alaný dýþýnda bir süre koz kilit vurulan kapýlardan bakýyorum dýþarýya. yüksek duvarlar nöbetçiler gülüyor beni seyir edenler
özgürlük dediðin þey demir korkuluklar kadar sýk ve bir o kadar da soðuk pencereye kumrular deðil yýrtýk þiirler konuyor bir de resmini görsem daðýlýp toparlanamýyorum hala tik tak çalýþsa da içimde kurulu mayýn sakýn haa gelme dayanamýyorum gelme anne
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.