ka
S İ T E M
Sitem
Taþlarý sýrdaþ tutan deli çay oluyordun,
Yalnýzlýk soluyordu içindeki ay balam,
Sonra sonsuzluklara dalýp kayboluyordun,
Þu gönlümün yanýnda deniz ne ki ay balam.
Bir damla ümid ile Mecnun yürürken aþka,
Gölgeyi mekan tutup beklemeseydin keþke,
Saklanacak nere var yerin altýndan baþka,
Hep seninle gidecek alnýndaki ay balam.
Ben bu kara dedikçe hayýr dedin akladýn,
Ne sevgimde eridin ne sýrrýmý sakladýn,
Ýki yok arasýný var diye kucakladýn,
Tuttuðun senin olsun peki peki ay balam.
Ancak þunu unutma veren alandan üstün,
Zirvede üþümeyen yerde kalandan üstün,
Þükrederek yaþayan zevke dalandan üstün,
Gün gelip yürüyecek kundaktaki ay balam.
Orta Asya nakýþlý soylu, maðrur tay benim,
Menzilde hedef döven, toz koparan yay benim,
Zeybekçe diz vurulan çekilen halay benim,
Ne lir çalýp oynadým, ne sirtaki ay balam.
Zannetme güneþ denen, gecelerden öç almýþ,
Kozayý mekan tutan ipek sevmeye dalmýþ
Bak yüz sene öncesi yaþayandan kim kalmýþ,
Can taþýyan gidici aþktýr baki ay balam.
mehmet ali kalkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.