Söyleyemem!
Söyleyemem derdimi
Serdedemem yýllarca sakladýðým kederimi
Talihsiz kaderimi, hicran içinde dirliði arayan nefeslerimi
Masumca aranmýþtým
Sessizliðimle içime atýp ne kadar kývranmýþtým
Sukut etmeye mecbur kalmýþtým, kederimle baþ baþaydým
Çareler elimde deðil
Umutlar düþlerimin sermayesine ne kadar kefil
Sabýr topraðýndan nüksediyor sukutumla kahýr neyleyim akýl
Yýllardýr sabrettim
Kanaat içinde nefeslenerek ömrümü de tükettim
Þimdi eþlik ediyor halime takatsiz kalbim ve fersiz gözlerim
Neden hicran yakýn
Sanki hüzün sinemde durmayan sancýlý bir akýn
Gelin bir nazar ederek solgunluðuma acýmadan sizlerde bakýn
Ressam dostlarým
Portemi çizerek yýlgýnlýðýmý cana resmetsinler
Þair arkadaþlarýmda miskinliðimden dem vurarak yâd etsinler
Derlediðim çilelerimi
Kalbi hissediþlerle yazdýðým hüzünlü hikâyelerimi
Sürurla dönmeyen suskun dilimi, ruhumu bekleyen güzellikleri
Anlamak adýna kanmak
Ona mahrum kalarak nefeslerde solgunluk yaþamak
Manadan uzaklaþarak, hakikat ikliminden koparak elem yaþamak
Gözlerden boþalan yaþlarý
Kireçleþmemiþ kalplerin duyarlý ve hamiyetli katkýlarý
Muhabbet ikliminden sudur eden ve edecek olan sevdalý sancýlarý
Beklemek ve umutla nefeslenmek
Aþk ile dirliðin inkiþafýna meylederek ulvileþmek
Ýnsanlýðý hissetmek, meþveret içince edeple birlik için kenetlenmek
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.