uyanýyor Anne sonsuzluðun uykusundan ki ellerinde düþürdüðün düþler ki gözlerinde kýrklanacaðýn damlalar ki sözleridir beklediðin özüne
( dokunsun karanlýðýn alnýna zerdali dudaklarýn tatlansýn mayhoþluðun hüküm sürdüðü ten )
tut ellerinden tut hadi kaldýr onu öptüðü topraktan özlenen sesinin telaþýyla bitsin dizlerindeki firari yorgunluðu
( tutunduðu tüm dallar yýlgýn ve baygýn sarýya kesilmiþ umutlarýdýr zamanda çürüyüp giden )
hadi aç kollarýný yeniden açsýn göðüs uçlarýndan solmaya yüz tutmuþ ömrü öðretilerini sun sesinin týnýsýyla
( ilk ve son nefes arasýndaki bilinmez süreç neden bu kadar aðýr insan olmanýn bedeli )
korkulara raðmen adýmlansýn öteler ve son nefesini veriyorken ölmeyi öðrenmenin hazzýný yaþat ona ki Azraillin kýzýl salyasýyla lekelenmesin masumiyeti
ey hayat anlamsýzlýðýný anlamaya çalýþmýyorum artýk yoksa gittikçe yitiyor yaþam olgum biz seni deðil sen bizi yaþýyorsun oysa anlayacaðýn ateþte yakýyor bizi buz da…
(çünkü; evlat acýsýyla yananlar kadar üþüyor geride kalan çocuklar )
28/Aralýk/ 2008
Figen YARAR Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıpAda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.