Okyanusun ortasýnda tek baþýmayým sanki Duvarlar üstüme geliyor Saatin tik tak sesi canýmý yakýyor Bu yalnýzlýðýn sonu var mý ki? Hayat beni konu etti yalnýzlýk dersine Ne DERSin Hayat bu Konu ile ilgili Bulursam öldürürüm bu Kaderi Saçmalasalar da duymak isterim insan seslerini Yalan konuþsalarda görmek isterim insan gözlerini ...
Yalnýzlýk hapis etti beni Kördüðüm yaptý üstümdeki zincirleri Durdurmak isterim alýp verdiðim nefesleri Ama sabrederim; beklerim ecel vaktimi
... Hayat! Yalnýzlýk ne zaman bitecek? Yarýn mý? Saat üçe beþ kala mý? Ne zaman bitecek? Daha bekletemiyorum sabrýmý. Yalnýzlýkla ayrýlma vakti geldi! Kendi kendimin eceli olurum, Azraili beklemem, Hiç de düþünmem, Yarýn ki baský da görürsün intihar ettiðimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
derinlerdeki_çığlık57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.