Medine Gülsün
Medine Gülsün
Kokladým topraðýný
Medine gülsün
Medine gülsün
Kokladýn topraðýný
Kokladým topraðýný
Ay öper her gece
Sende çözülür en karanlýk bilmece
Bir bahtiyar þehirsin Medine
Gönle yar þehirsin Medine
Þifa bildim rüzðarýný
Ýlaç sende Medine
Bu hasret dinsin sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Anladým sendeki sýrrý Medine
Hep mü’min kalacaksýn Medine
En kör gözler ýþýðý görecek sende
Iþýðýn kaynaðý seçilmiþsin Medine
Bir ýþýk ki, ýþýklarýn en berraðý…
Sende aþkýn hiç sönmeyen çeraðý
Medine gülsün
Ýlaç sende Medine
Bu hasret dinsin sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Cennet -ül Bakide
Nur saçan yýldýzlar …
Cennetül Baki bir gök yüzü
Gök yüzü bir kitap burasý Medine
Þehirlerin en hasý Medine
Medine gülsün
Ýlaç sende Medine
Bu hasret dinsin sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
En maviliðinde göklerin þimdi buluttan o þemsiye…
Bu da ben veysele ondan kalan bir hediye
Nereye serdi seccadesini söylesin þimdi toprak
Medine güzelsin Medine pak
Ýlaç sende Medine
Bu hasret dinsin sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Uzandým kucaðýna
Medinede Nil gönül çölüme
Dünyama güneþ þehir bu Medine …
Karanlýk bile büyüttü gönlümü Medinede
Hasret kül etti gönlümü Medinede
Medine gülsün
Ýlaç sende Medine
Bu hasret diner sende
Ýþte vuslat saati unutulmuþ çoluk çocuk...
Bir musadýr þimdi gönül Tur daðýnda
Ateþ üstüne ateþ bir sevinç içini yakan
Uçarak basýlýr topraðýna Medine’nin ...
Medine gül
Bir gece vakti basmýþtým topraðýna Medine
Gece mi gündüz mü bu Allah’ým
Bu nurlu gecenin þerbet tadý
Ebedi kalacak gönlümün dudaklarýnda
Medine gül
Ýlaç sende Medine
Bu hasret dinsin sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Kokladým gül gibi
Koþuda gönül yeþil türbeye
Gözlerim bir biriyle yarýþta
Bir nur yeþil türbe öyle bir an ki
Cennetteyim kevser sanki
Karþýmda cenetül baki mezarlýðý
Onda Kevserin misafirleri
Onda gönül erleri
Onda güneþin askerleri
Medine gül
Ýlaç sende Medine
Bu hasret dinsin sende
Geldim sana Medine
Yüz sürdüm topraðýna
Rasul’ün gül kokusu geldi uzaktan
Medine gül
Medine gül
Yandý bu veysel günlerdir
Medine gül
Bu günler ne gül günlerdir Allah’ým
Gül olur bu ateþte yanan
Asrýn Veyseli olur…
Ýnandým tek cennette söner bu hasret ateþi
Dünya gözüyle görmek varmýþ o güneþi
Medine gül
Veysele bir hýrka ondan geri kalan
Bahtýna küssün geri kalan
Kendini her meleðin kucaðýna býrak gönlüm
Kýzgýn kumlara bile seccadesi mi diye bak gönlüm
Her kum taneciðinden onun selamýný duy gönlüm
Bu kumlarýn dostluðunun sýcaklýðýna baþýný koy gönlüm
Þimdi onu gören yaþlý bir aðaç ara
Medine gül
Geç kalmýþ benin gibi saçýný baþýný yoluyor bak þu rüzðara
Medine gül
Dünya gözüyle görmeyen kýrsýn otuz iki diþini
“Dünya gözüyle görmedi güneþini"
Kýrdý otuz iki diþini ...
Veysel olan nasýl çeksin bu hasretin fiþini
Dünyada bir baþka yer yok ki söndüren bu hasretin ateþini
Medine gül
Ýlaç sende Medine
Nereye baksam içimde ona hasret
Düþsem topraðýna
Mezarýma da bulunsa topraðýnda bir yer
Topraðý ýþýk saçan Medine
Gül kokunda uyusa mezarým…
Yüz sürdüm topraðýna Medine
Bir kutlu zamanda
Dinmedi hasret
Medine Halime’nin þehridir…
Medine gül
Anne þehirdir nurlu güneþe
Güzel þehirdir Medine
Sütten nehirdir Medine…
Veyselin gül hýrkayý kokladýðý gibi kokladým Medineyi
Dinse ya bir nebze hasret acýsý
Bende belirdi kahreden ayrýlýk sancýsý
Medine gül
Rüzgar gülü gösterir Medine burasý
Medine gül
Koþarak gelen bahar gönle
Medine gül
Bu taþlardan duyulan sanma boþ sözdür
O gül yüzü görmüþ bahtiyar bu kayalar
Geceyi yýrtan þu yýldýzlar bahtiyar
O mutlu günlerden sýrlar biliyor bahtiyar bu toprak
Ýçimde birikti coþku
Medine gül
Gül açar her an
Medine gül
Kovalanýr uykular artýk
Saat aþka ayarlý týk týk
Göremezsin karanlýðý hiç güneþse canan
Medine canan
Saat aþka ayarlý týk týk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.