Me
HALDEN ÖTE
Bülbül baðlanýr ya güle pervasýz,
Dil baðlanmýþ güle bülbülden öte.
Bakmayýn haline suskun ve sessiz,
Onda söz var güle bülbülden öte.
Ýçeride duygular var bir volkan,
O volkan ki kendi kendini yakan,
Bu bir sevda nehri durmadan akan,
Küçücük görünür ummandan öte.
Sevgiler var için için kavurur,
Düþünceyi tuzbuz eder savurur,
Bakýþlar var sarp daðlarý devirir,
Sözler var ya söylenmez dilden öte.
Kalpte kayboluyor mantýk düþünce,
Akla hükmediyor coþup taþýnca,
Gönül dizginini kýrýp koþunca,
Dört nala seðirtir o yoldan öte.
Gözden yaþ dökülür gönülde sýzý,
Gece þahit tutar ayý yýldýzý,
Þiirlerde mýsralar dizi dizi,
Haller vardýr çok kere halden öte.
Sözler bitkin düþer ifade aciz,
Duygular çaresiz düþünce naçiz,
Sevgi alev alev bir ateþ susuz,
Devirir her þeyi o selden öte.
Mehmet Çiftçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.