ALİ ESENLİK
Sevgili Ali! Bak yazmýþ çocuklarýn koskoca adýný
Adýnýn büyüklüðünden görmüyorlar hiç seni
Ne duyuluyor sesin, ne gölgen, ne esenliðin
Kubbenin altýnda kalmýþ sanki sevgin, nefesin
Sevgili Ali! Bak yazmýþ çocuklarýn koskoca adýný
Adýnýn büyüklüðünden görmüyorlar hiç seni
Uzun sütunlarýn üstünde gülümsese bile boyalar
Bu zalim kullarý, salt görünen oyalar
Sevgili Ali! Bak yazmýþ çocuklarýn koskoca adýný
Adýnýn büyüklüðünden görmüyorlar hiç seni
Kubbenin altýnda muhteþem sütunda yanlýþ anlama
Küçüklük sana bakýp ta, yüreðini görmeyende
Sevgili Ali! Bak yazmýþ çocuklarýn koskoca adýný
Adýnýn büyüklüðünden görmüyorlar hiç seni
Iþýklar süzüm süzüm süzülüp, aðýyorlar huzruna
Karþýnda secde durup aydýnlýk, aðlýyorlar
Ali bak yanýp yakýlýyor gövdeler
Zincir, kýrbaç ette ve deride patlýyor
Ali bak yanýp yakýlýyor gövdeler
Senin yoluna iþkence koyuyor perdeler
Ýnsan bilmediðine düþman demiþ eskiler
Ýnsan bilmediðine esir desek ne olur
Ali bak yanýp yakýlýyor gövdeler
Adýnýn büyüklüðünden eziyorlar hep seni.
FOTOÐRAF: SEMÝH SEYYÝD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.