DÖKÜLÜYOR ALTIN SARISI ÖMÜR YAPRAKLARI

Baharýn soluyor tomurcuk can gülleri,
Dökülüyor altýn sarýsý ömür yapraklarý
Özlüyor insan göçüpte giden can dostlarý
Bir zamanlar ne idik diyor kabir taþlarý

Rüzgar hoyrat esmekte ömrün sonu göründü
Ömrün yazýda bitti mevsim hazana döndü
Sevda ile geçen tatlý yýllar, daha dündü
Senle tanýþtýðýmýz gün,ah ne eþsiz gündü

Kurtlar,kuþlar böcekler her vadide suskun
Bulutlar,göçmen kuþlar bile doðaya küskün
Havada ayrýlýk kokusu var; aðýr, keskin
Ölümmü dedin gülüm; o ebedi bir sükun...

Nihat Gülle
Þair ve yazar
Sosyal Medyada Paylaşın: