Dýþarýda serin bir hava var, gökyüzünde bulutlar,
Aðýr aðýr yeni bir gün baþlýyor ama asýk suratlý,
Gün dediðin böyledir, bazen neþeyle gülümser,
Bazen de surat asar, hatta sýrýlsýklam olur, aðlar...
Ben de bu gün gibiyim, deðiþkenim, güvensizim,
Þimdi telefon çalacak, acaba ne cevap vereyim?
Annem olacak, bize gel diyecek, hoþlanmayacaðým,
Muhtemelen açmayacaðým, o da yokum sanacak...
Yok olmakla yok olunmuyor, ben hala buradayým,
Sadece güne baþlayamadým, gözüm-gönlüm açýlmadý,
Bakarsýnýz biraz sonra farklý kararlar da alabilirim,
Daha çaðrýlmadan kalkýp annemlere de gidebilirim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.