ZAMAN
Bir bahar sabahýydý kýr gününde
Halay kurmuþ oynuyordun önümde
Nakýþlý bir fýstandýn sen gönlümde
Beni sevdiðini söylediðin zaman
Sen varsýn diðe baþkasýný sevmedim
Seviyorsan diye doslarýma söyledim
Mutlu günümde yoksun diye gülmedim
Hayalini kurup düþündüðüm zaman
Ýdealim tekti yanlýz sana inandým
Nasýl olduda bu yalanlarýna kandým
Duyduðum her söz ruyadýr sandým
Gelen mektubunu okuduðum zaman
Ben bir öðrenciydim halim ne acý
Düþünmeden baþýna giydin evlilik tacý
Yaþadýðým bu hayat zehirdende acý
Býrakýp kaçtýðýný duyduðum zaman
Hadi ben bir hiçtim düþünmeden attýn
Hayýr gelmez deyip baþkasýna sattýn
Aileni neden yanlýz býrakýpta kaçtýn
Merhametsiz olduðunu bildiðim zaman
Nasibin çoktu vardý peþinde koþan
Duydum ayrýlmýþsýn halinde periþan
Nerde þimdi o senincinden coþan
Evine döndüðünü duyduðun zaman
Öðrendim þimdi anladýmký aþk bir yalan
Terk edilmek nezormuþ amanda aman
Okuduðum son mektubun elimde kalan
Resmine bakýpta yýrtýp attýðým zaman
01OCAK1990
EMRAH SARIKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.