Çöp adam bile çizmekten acizdi ellerim Ama seni çizebilmekten gurur duyuyordu kalbim Kaybolmaktayken çýkmaz sokaklarda Hayat buldu bedenim
Seni çizmiþti gözlerim Ruhunu ufak bir darbe ile sindirmiþtim tabloya Bedenini kördüðüm gibi baðlamýþtým ruhuna Nefes alýp veriyordun sanki Gerçekten karþýmda sen varmýþsýn gibiydi
Saçlarýný rüzgar varmýþ gibi dalgalandýrmýþtým Her an aðzýndan laf çýkacaktý Göz bebeklerinde hafif bir tebessüm vardý Yüzünde farkettiðim þey utangaçlýktý
Hayalleri soyunuk bir kadýn çizmiþtim Çýrýlçýplak olan ruhu gözümün önündeydi Ne düþünüyorsa hepsi kafamýn içindeydi Artýk titreyen kalbine bile sahipti bedenim
Sosyal Medyada Paylaşın:
derinlerdeki_çığlık57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.