Anladým... öðretildim.. öyle bir an gülücük oldun gözlerimde, iþte güldüm ben, gözbebeklerim canlandý az önce ben ismini sayýkladým ve ben az önce seni yaþadým... güldüm iþte ben.. ve herzamanki gibi biraz önce de öldüm ben sorma neden? biliyorsun iþte sen gittin ya... yoktun ya sen artýk, yaþayacak SENim yoktuya hani iþte ondan... iþte ondan öldüm ben... bir can 9 canlý olurmuþ ya... oldu, oldu caaan sayende o da oldu... ve ben sayende can, öldüm, güldüm ve öldüm... ve ben ölsem, hayata birdaha gelsem, yine öleceðimi bilsem sende ölürüm ben,sende ölürüm... kýzacaklar, anlayamacaklar beni deðermi, sen söyle can deðermi?... SUSTUN... yoksa sende mi? sende mi?... ben artýk ölsem can, bana müsade... bedenim gitsede gitmeyen BENim sende anladým, öðretildim... olmayacak böyle ulaþýlmayaným SEN... oysa ne kadar da az kalmýþtý sana... müsadenle can... ölmem gerek... seni benden cýkarmam gerek... ve hayata döndüðüm bir an yine karþýna çýkmam gerek çýkmam gerekki öyle biran caan gülmem gerek ve benim ölmem gerek...’’anladým, öðretildim...’’ Sosyal Medyada Paylaşın:
dely aşık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.