Hayata renk katar açan çiçekler
Gözlerinin içi güler Zeyneb’im
Düþe kalka büyür sonra emekler
Baþý yýldýzlara deðer Zeyneb’im
Kar çiçeði kadar narin ve küçük
Kiraz dudaðýnda hoþ bir gülücük
Yanaðýna konan içten öpücük
Gönlüne ses olur meðer Zeyneb’im
Kara kaþ üstünde sýrma saçý gür
Umuda koþardý, öylesine hür
Taze fidan gibi seçilip büyür
Kalplerde silinmez eser Zeyneb’im
Emsalleri gibi sevdi sevildi
Hayaller kurarak özlem kesildi
Sanki güzel þirin Zeynep deðildi
Kaderi kendiyle gezer Zeyneb’im
Çile dolu ömür geçmez zor yýllar
Artýk mevsim ne yaz, ne de ilkbahar
Gözlerine baksan acý elem var
Tebessümün yürek ezer Zeyneb’im
Orhan ile Yusuf ciðer acýsý
Dört mevsim içinde dinmez sancýsý
Kahýrlý hayatýn dertli hancýsý
Çýkmaz yollarýný keser Zeyneb’im
Selam olsun sana bacým gönülden
Yýllar sonra buldum, sen tut elimden
Çaðlayýp akýyor yürek selimden
Kalemimde ilham eser Zeyneb’im
Fatma Pýnarbaþý
15/12/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.