Ah! sen yok musun yalnýzlýðým Beni bir an olsun unutmayan Sarýp sarmalayan Önce ateþe atan Sonra kor eden O da yetmezmiþ gibi Beni benden eden Hem gözyaþým hem gülüþüm Ah! sen yok musun yalnýzlýðým Yabaniyim Belki de yorgun Ne biliyim iþte Sen söyle adsýz halimin ismini Ben bu hikâyenin adýný yalnýzlýk koydum Ama önce söyle Bu misafirliðin Ki buna misafirlik denirse Çok uzun sürmedi mi? Ben sýkýldým da senden Sen hala sýkýlmadýn mý? Düþünüyorum da Sanki biri gelmiþ Üþenmemiþ de Yalnýzlýk ekmiþ Ýçime Gizli gizli izliyor Çýtým çýkmýyor Kargalar ürkmesin istiyorum Susma faslýmýn rengi kýzýl oldu bile Bir damla gözyaþý sýçrasa Biliyorum… Cýz olur pat olur güm olur Nefesimi tuttum bekliyorum Þimdi… Yalnýzlýðým dallandý budaklandý Suyunu çok mu verdim dersiniz Düþman kesildi baþýma Ne gece ne gündüz Ne þimdi ne sonra Sað olsun! Beni kendinden sakýnmýyor Tuttu elimden Yapýþtý yakama Baþýmý boþ býrakmýyor Beni çok sevdi galiba Tam gittim diyor yine geliyor Bir daha gelme diyorum Söz dinlemiyor Artýk gelmez diyorum Bir de bakmýþým Yine yaný baþýmda Benden merhamet dileniyor Masum masum bakýyor Yine kucaklýyorum Sonsuz yalnýzlýklar kuþanmýþ bedenimi Bir ömürlük yalnýzlýðýmý Taþýmaya devam ediyorum.
Nafiye YÜRÜK Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiye Yürük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.