Ne yazabiliyorum.. ne de okuya biliyorum. bu aþký sana.. Sen anlatýyorsun bana Ben iki elimi býrakýp Yangýn yerinde Yani yüreðimde hiç yazmayan Bir kalemin siyah rengini… Ýþliyorum sayfalara sana çoðalan düþlerimle.. Seni dinliyorum O masum ve utangaç halini Hatýrlýyorum sarýlmak istersin Ama eðilir baþýn önüne Yanaklarýn kýzarýr Geri duruyorum kýyamýyorum Sevmeliyim dokunmalýyým His etmeliyim tenini Kokunu nefesini Geri duruyorum kýyamýyorum. Sevmeliyim diyorum Seni kalbime zýpkýn Gibi iþlemeliyim hayallerime Girdiðin uzaklardan. Görmeliyim diyorum. Daha çok içime çekebilmeliyim Seni. Derken Ucu bucaðý sýnýrsýz Bir okyanus derin ve karanlýk... Sessizliðinde boðulurken... seni buluyorum. Sor beni yalnýzlýða diyorum. Daha önce yazdýðým gibi. Anlatsýn kaç iklimi sýrtýmda Taþýdýðýmý Bilemezsin biliyorum. Ýlmek ilmek saçlarýna Dolanan yýldýzlara bakýyorum. Göz kýrpýyorum belkide sana. Bir yanda nda yankýsý vücuduma Mimlenen ayrýlýðýn… Derin sabrýný týrnaklýyor Gözlerin ve gözlerimiz… HEZALE.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hezal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.