efendim
Savruldum yellerle, gezdim ellerde.
Seni arýyorum, can neredesin.
Gecemde yýldýzým, kumsun çöllerde.
Mihrabým, minberim sen neredesin.
Su musun sel misin, yoksa deryamý.
Gerçek mi hayal mi, bu bir rüyamý.
Aydýnlat ne olur, benim dünyamý.
Mihrabým minberim, sen yaradansýn.
Hasretin yakýyor, benim bendimi.
Aramak nafile, bildim kendimi.
Sana adamýþým, ben her þeyimi.
Mihrabým minberim, sen bedendesin.
Sonsuz alemlerin, yaradaný var.
Direksiz duruyor, bunca yýldýzlar.
Hepside nizamlý, çarpýþmýyorlar.
Mihrabým minberim, sen her þeyimsin.
Seni arayanlar, görsün çiçekte.
Yedi kat yerlerde, yedi kat gökte.
Tevrat, Zebur, Ýncil, Kuran demekte.
Mihrabým minberim, benim rabbimsin.
Peygamber yolladýn, uyardýn bizi.
Açýkladý onlar, görünmez gizi.
Tövbe edin kullar, af eder sizi.
Mihrabým minberim, af edenimsin.
Yunus da aradý, yüce rabbini.
Mevlana semada, buldu kendini.
Yesevi ilimle aþtý, bendini.
Mihrabým minberim, sen dermanýmsýn.
Bu böyle gidemez elbet, bitecek.
Yaradýlanlara, ölüm gelecek.
Sorumlu her nesne, hesap verecek.
Mihrabým minberim, sen fermanýmsýn.
Mallar, mülkler, rütbe, bunlar nafile.
Dik baþlýlar gördüm, dönmüþ sefile.
Bize bizden yakýn, inan kalp ile.
Yaradan rabbimsin, sen efendimsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.