Kapattým gözlerimi, dinliyorum... Küçücük bir hece olsun bir duysam... Ýþte yine çalýnýyor o âþinâ beste... Seneler seneler evvelki gibi, Titrek ellerimde nota defteri, Saçlarýmda babamýn þefkâtli eli... Kulaklarýmda kemanýn aðlayan sesi, Alnýmda sevecen baba bûsesi...
Küçücük bir kýzým, gözlerim dolmuþ, Göðsüne yaslanmýþým sanki babamýn, Yüzünü görüyorum sararýp, solmuþ...
Boy boy dizilmiþiz küçücük kýzlar, Bir kaç yaþ arayla kýz kardeþlerim, Eski þarkýlarla kalbimiz sýzlar... ’Gözünün nûruyuz’ biz babamýzýn, Kocaman bir ’aferin’ di, ödülü çabamýzýn...
Annem söylerdi yeni þarkýlarý tatlý sesiyle, Gülümseyerek babama þen hevesiyle. Notalarla çarçabuk yazardý babam, Hiç unutamam...
En sevdiði þarkýydý babamýn: ’Ömrün þu biten neþvesi tam olsun erenler, Son meclisi câm üstüne câm olsun erenler...’ Tazecik sesimizle söylerdik o zaman, Sözlerinin manâsýný hiç anlamadan... Þimdi içimde bir sýzý, biliyorum, ’Tekrar mülâki olacaðýz bezm-i ezelde...’ diyorum. Biliyorum... Gözlerimi kapatýp O âþinâ besteyi dinliyorum...
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.