köþe bucak kaçtým
yalnýzlýgýmdan
en kuytu köþelere
karanlýk dehlizlere
savunmasýz,silahsýz
kaygýlar büyümekte
yürek garip,mahzun
biçare.
yorgun yýllarýn izleri
çehremde sisli bir perde
bir mihenk taþýyým
yeryüzüne býrakýlmýþ
unutulmuþ,kimsesiz
kaybolmuþ
çýkýþý bulunmayan
bilinmez labirentlerde.
hatýrýmda kalmýþ hala
kurutulmuþ çiçeklerde adýn
anýlarla yaþýyorum
acýlar yanýbaþýmda
hüzün benim
yansýyan diger yüzüm
bir adýmsa yalnýzlýk
hoþgeldin hayat
sahi nerede kalmýþtýk?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.