Sen olmadýk zamanýmýn kahramaný Hayatýmýn odaðý Sevdamýn son duraðý Masum bir umuttun sen Kendimi baðladýðým
Utangaçtý yüreðim Küçük bir serçe gibi Ne kalemler yeter Ne kelimelere sýðarýz biz Pamuk ipliðine baðlýydý Bazen hayat Fýrtanalar kasýrgalar kopar Þimþekler çakar Alabildiðine boþanýrdý Yaðmur Sis çökerdi üstümüze Her þey bitti derken Yeniden canlanýrdýk Zerre umutlardan Unutma Ýkimizde zoru severdik Hayat belkide bu yüzden Hep zor yanýndan verdi bize Olmadýk zamanýmýn eþsiz kahramaný Yaðmurdan sonra ýþýl ýþýl doðardýn Güneþim gibi Gök kuþaðý olurdun gönlümde Aklýmý baþýmdan alýr Söylenmemiþ sevda sözcükleri döker Yazýlmamýþ sevda þiirleri yazardý Bense susar dinlerdim sadece Söyleyeceðim güzel sözcükleri seçemezdim Hepsi hafif gelir Yakýþtýramazdým sana Bak Kalemim de sustu
Sosyal Medyada Paylaşın:
hani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.