SARMAŞIK

SARMAÞIK
Uzanýr, çaresizce bir sarmaþýk
Güneþ’e…
Çabalar durur,
Bulutlarý delmek istercesine.
Yorgun, bitkin, halsiz düþmüþ
Çelimsiz dallarý,
Kanamýþ týrnaklarý,
Yinede kaybolmamýþ umutlarý.

Yýkanmýþ, arýnmýþ,
Islanmýþ yaðmurlarla.
Bütün gücüyle tutunmuþ aðaçlara, taþlara.
Savrulmuþ,
Acýmasýz sert esen rüzgârlarla.
El uzatýr sarmaþýk hala
Güneþ’e…
Son bir umutla.

Geçmiþ günler, haftalar, aylar,
Sarmaþýkta tükenmemiþ umutlar.
Soðuklardan gizlemiþ,
Tertemiz, bembeyaz karlar.
Sonunda, göstermiþ yüzünü bahar,
Gülümsemiþ, Güneþ…
El uzatmýþ bulutlar,
Yeniden yeþermiþ, sarmaþýkta umutlar.

afibo

Sosyal Medyada Paylaşın: