ODAM VE BEN

Duvarlar beni tanýr,
Ne býkar ne usanýr,
Dýþ yüzüme bakarak,
Ýç yüzümden utanýr,
Duvarlar beni tanýr.

Þu tavanla þu zemin,
Ýnan ki senden emin,
Ne yaparsam þahittir,
Sakisidir her demin,
Þu tavanla þu zemin.

Bir nokta sekiz köþe,
Bana gam keder neþe,
Derdimi alýyorlar,
Yaramý deþe deþe,
Bir nokta sekiz köþe.

Þu garip bilgisayar,
Tutamadý bir ayar,
Matem tutuyor san ki,
Ayaðý baþa kayar,
Bir garip bilgi sayar.

Çaresizin çaresi,
Sandým þu cep faresi,
Buda bana benzedi,
Arþ’a çýktý namesi,
Çaresizin çaresi.

Buz gibi soðuk odam,
Ýçinde yanan adam,
Piyasadan çekildim,
Demode oldu modam,
Buz gibi soðuk odam.

Çok usandý þu yatak,
Ýlaçsýz uyku yasak,
Azrail’im baþýmda,
Saçlarýmda doldu ak,
Çok usandý þu yatak.

Beynimdeki deðirmen,
Öðüttüðü bir beden,
Durma vakti yaklaþtý,
Býkýp usandýn ya sen,
Beynimdeki deðirmen.

Vurgun üstüne vurgun,
Aklým daha da durgun,
Her yaným müflis oldu,
Kalbim dünden de yorgun,
Vurgun üstüne vurgun.

Doðru deðil en direk,
Bunca söze ne gerek,
Çok mu aþtým haddimi?
Çok mu yordum mübarek,
Doðru deðil en direk.

25-08-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?