RÜZ'ÜM TOPRAĞA DÜŞTÜ !

____Candan özge can aðabeyim Mustafa YARALI’YA Muhabbetle____


Yaralý yâr hânesi, ol Hakk’ýn dürdânesi,
Ermeydânýn sorana, ER yolu merdânesi!
Ozan Ýlo gardaþýn, baþý üzre taç olsan;
Damýtsan gönlümüze, sâdýklar nûrdânesi!


Bildim deyip, yaþarken,
Cüzüm topraða düþtü!
Âþýk sanýp coþarken,
Sözüm topraða düþtü!

Ol aþk ile yanarak,
Muhabbete banarak,
Sevildiðim sanarak;
Nazým topraða düþtü!

Birân komaz huzurla,
Ýzâný kýt, özürle,
Ey nefs, kendin hazýrla;
Çözüm topraða düþtü!

Sana dedi kim uyu?
Hemde bu kadar koyu!
Uyku gâfilin huyu;
Gözüm topraða düþtü!

Levhte bir bir dizilmiþ,
Alnýmýza kazýlmýþ,
Hakk’dan gâfil gezilmiþ;
Yazý’m topraða düþtü!

Dalsan hikmete a’lâ
Öyle olsan muallâ,
Nefs senden hâþâ kellâ;
Râzým topraða düþtü!

Kerîh iþler hatmettin,
Hakikâtler ketmettin,
Âsânýmý sadmettin;
Hazým topraða düþtü!

Hakk’tan aldým bu virdi,
Ne verdiyse, O verdi!
Lâkin.. nefs asi durdu;
Kozum topraða düþtü!

Yansaydým bu aþk ile,
Girseydim, hâlden hâle,
Olamadým bir hale;
Közüm topraða düþtü!

Nefse dönünce yönüm,
Mahvetti imân, dînim,
Zûlmet sardý her yaným;
Ruz’um topraða düþtü!

Çok aðladým, üzüldüm,
Serçe gibi büzüldüm,
Secdelerde süzüldüm;
Sýzým topraða düþtü!

Ozan Ýlo, cehd etti,
Hakk’a ilticâ etti,
Lütfetti, kerem etti;
Rüz’üm topraða düþtü!
16.12.2008/06.51


""Bismillâhirrahmânirrahîm

Allah’ým benim kalbime nûr ver, benim kabrime nûr ver.
Benim önümü aydýnlat, benim ardýma nûr ver, benim saðýma nûr ver,
benim soluma nûr ver, benim üstüme nûr ver, benim altýma nûr ver,
benim kulaðýma nûr ver, benim gözüme nûr ver.
Benim vücûdumdaki kýllarýma nûr ver, benim vücûdumdaki derime nûr ver,
benim etime nûr ver, benim kanýma nûr ver, benim kemiklerime nûr ver.
Allah’ým benim nûrumu büyült, beni baþtan ayaða nûr yap.
Allah’ým benim kalbime nûr ver, benim dilime nûr ver, benim gözüme nûr ver,
benim kulaðýma nûr ver, benim saðýma nûr ver, benim soluma nûr ver,
benim üstüme nûr ver, benim altýma nûr ver.
Benim önüme nûr ver, benim ardýma nûr ver, benim nefsime nûr ver,
benim nûrumu büyült, artýr.

Lûtuflarý ve ihsanlarý ile bizleri murâda erdiren Allah’ým! Sen dururken, baþkasýný yâd
etmek, ondan yardým istemek doðru olmaz. Ýlâhi, ezelde bize baðýþladýðýn bir damlacýk
bilgiyi, kendi deryalarýna ulaþtýr. Sen, bu bilgiyi, nefsânî isteklerden,topraktan yaratýlmýþ
olan þu tenin süflî arzularýndan kurtar. Allah’ým, bu topraklar, o bilgi damlasýný örtmeden,
þu rüzgârlar kurutmadan onu koru.

Ey tacý tahtý olmayan pâdiþah! Bizim gibi biçârelere takýlmýþ olan bu pek güçlü nefis
baðýný, senden baþka kim çözebilir? Ey yarattýklarýný çok seven, sevgi baðýþlayan Allah!
Bu çeþit saðlam kilidi senin lûtfundan, baþka ne açabilir? Ýçinde kaldýðýmýz bu gâflet
karanlýðýný aydýnlatmak için, bize nûr gönder Allah’ým!

Allah’ým, verdiklerine râzý olmayan, sýzlanýp duran, feryâd eden nefsimin elinden feryâd
ediyorum, baþkasýndan þikâyette bulunmuyorum. Senden, maddî çýkarým için yardým
isteyen kendimden sana þikâyette bulunuyor, adâlet istiyorum.""
Hz.Mevlâna Celâleddîn-i Rûmî(K.S.)

Sosyal Medyada Paylaşın: