ha
ölümlerin en güzeli
Bir sevda masalý gibi yasamak vardý seni
Ve yetiþtirdiðim düþ çiçeklerim olurdun
Bazen de yüreðimde taþýdýðým kelebek mavisi
Gözlerinde kaybolduðum zaman deniz olurdum
Bir çocuk oluverirdim saçlarýný okþarken
Ve baþýmý omuzlarýna dayarken bir dað olurdun
Dokunduðum ellerin çýkarýrdý beni derinliklerimden
Rüyamda sayýklarken ismini hiç korkan terim olmadý
Baþucumda resmine bakarak yudumluyorum sevgini
Ve sen yokken bulaþýklarý hiç yýkamadým
Açmadým perdeleri güneþ girmedi sensizliðe
Yanýmda yokken hiç yataðýmda yatmadým
Sýcak bedenim soðukluðuna alýþamadý
Ve düþündükçe seni alýp götürür beni hayallerin
kollarýmda seni hissetmiþim üstüme attýðým gece
Bir þiir gibi yaþamýþým hayatýmda ki noksanlýðý
Bir þarki çalar bana rüzgârýn hazin sesi
Ben ne sensizlikler yazdým mýsralarýma
Bir sýla hasreti bir ana özlemi bilmeden
Bilmiþim yaðmur gözlü yârimin
Sancýsýný çeken bir varoþ çocuðu
Hayatimi yazmaya baslarken
Katmamýþtým sevgi olasýlýklarýný
Ve bestelerken notalarý isminin
Geçeði bir þarki bir sözcük düþünmemiþtim
Simdi yeniden baþlýyorum sensiz yasamaya
Sensiz hayati yazmak sensizliði yazmak
Aynada ki yüzüme bakmak gibi ama
Sensizliði yasamak ölümlerin en güzeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.