Güneþ doðdu doðacak daðlar mosmor Deniz eflatun Datça uykuda Datça yorgun Sabah yeli Uzattý elini Çaðýrdý beni Gel dedi gel gezelim beraber Rüzgar çýlgýn ben deli Dolaþtýk baþtan baþa sahili O bir þemsiye devirdi Ben kaðýtlarý uçurdum Ýçimdeki çocuðu havalarda koþturdum Þimdi gökyüzü yangýn Deniz altýn Çakýllar yakut renginde Rüzgarýn eli hala elimde Geldik koca çýnara Yanyana oturduk Konuþmadan konuþtuk Anlattý bana aðaçlarý dallarý Bende söyledim gönlümdeki hiç bitmeyen baharý Güneþin ýþýklarý yayýlýnca Datça ya Dedi benim iþim bu kadar Sana artýk elveda Yarýn burada bu saatte görüþelim Diyemedim ki Allah kerim Güneþ her gün doðar yeniden Ama ben... Çýkardým yüreðimi çýnarýn dibine gömdüm Bedenim boþ gönül kafesim bomboþ Ýstanbul a döndüm